More than a man

Ik plof net heerlijk rozig op de bank, met Acda en De Munnik op de achtergrond, terwijl Tboy mijn strijkwerk doet. :) Vandaag ben ik naar het strand geweest met Florian en Pablo en heb ik gewoon gezeild! Zeilen in Sierra Leone, wie had dat gedacht?! Florian heeft met iemand anders een katamaran overgekocht en had me uitgenodigd om een dagje te zeilen. Echt heerlijk! De eerste keer dat ik op een katamaran en op zee heb gezeild! Het is sowieso jaren geleden dat ik heb gezeild, maar het optuigen, overstag gaan, sturen van de boot had ik zo weer opgepakt. Het enige dat ik even miste was de aftrap – weet even niet hoe je dat noemt – maar het in de zee duwen van de boot. Florian was even vergeten te zeggen dat ze dat rennend doen en ik dan op de boot moest springen… Haha. Maar verder ging het prima!

Het was wel lekker om er even uit te zijn, want werk ik nogal druk. Ik krijg meer en meer op mijn bord binnen het Ministerie, wat leuk is, maar dus ook druk. Natuurlijk heb ik met ondersteuning van State House nu extra vaart kunnen zetten achter het vergroten van de capaciteit en zichtbaarheid van het Ministerie en de Minister. Dat levert een hoop werk op. Daarnaast zijn we al weken aan het studderen met de organisatie van de African Youth Day. Ik heb me min of meer aan het project onttrokken, aangezien de huidige plannen in mijn ogen nogal onrealistisch zijn. Toch ben ik nog deels bij betrokken, daar valt bijna niet aan te ontkomen. Verder krijg ik opeens van alle kanten project voorstellen en dergelijke aangereikt om door te nemen, feedback op te geven. Ook ben ik nu deel van de Technische Werkgroep voor de reorganisatie van de National Sports Council – waarom niet. :)

Alsof dat nog niet genoeg was werden we vrijdagochtend bij de Permanent Secretary (PS, hoofd van de civiele organisatie) geroepen met de mededeling dat er dinsdag in 50voud een strategisch plan plus budget voor de komende drie jaar moet liggen… Uhuh! Natuurlijk met minieme uitleg, waar de Director zelfs al geen geduld voor had, want hij is al drie weken bezig met het schrijven van brieven voor funding voor de African Youth Day en kan moeilijk twee dingen tegelijk doen. Gelukkig kon ik hem ervan overtuigen dat de strategie toch prioriteit had en liet hij het na enige overreding van mijn kant zelfs aan mij over. Helaas ben ik op dit moment de enige met de capaciteit om iets dergelijks op papier te zetten. Natuurlijk was de dag al druk genoeg met afspraken enzo, dus ik heb als een gek in een uur een eerste opzet in elkaar gedraaid. Nadat ik zijn sumiere feedback had verwerkt kwam de Directeur mijn kantoor in met de woorden: “You are more than a man.” Om het extra nadruk te geven herhaalde hij zijn woorden een aantal maal. Gezien de mannenwereld die het hier is, is dat een behoorlijk compliment. Hij ging verder dat hij hoopte dat ik hier een man zou vinden en in Sierra Leone zou blijven. Al zou die man dan wel een behoorlijke uitdaging aan mij hebben. Haha! Toen hij weer wegging zei hij nog dat hij dan wel een grote rol in de ceremonie zou spelen. In welke?! In je bruiloft – hij is namelijk ook dominee… Wat een figuur! Woensdag hadden we nog op bijna schreeuwende toon een discussie over het feit dat ik niet onder de indruk ben van de aanpak van de African Youth Day en nu kreeg ik weer een vet compliment. :)

De laatste weken werk ik ook steeds meer samen met de Minister, ik ga nu inderdaad elke dag even langs. Vaak bespreken we werk, maar ook regelmatig kletsen we over werkgerelateerde dingen. De afgelopen week was ik een beetje klaar met de manier waarop de Youth Division te werk gaat. De mensen die er werken zijn, op één na, echt niet capabel en ook de aanpak is niet mijn aanpak. Zoals de meesten wel weten kan ik mijn ideeen en gevoelens goed, maar soms ietwat te direct verwoorden. Dus, na één van onze overleggen bleef ik nog even met de Minister kletsen en verontschuldigde ik me voor mijn directe aanpak. Gelukkig wilde hij daar niets van horen en gaf hij aan dat dat juist is wat hij aan me waardeert. We hadden een heel gesprek over aanpak, werkwijze, dingen leren, etc. Dat is dan toch wel weer bijzonder. Ik zei hem dat ik erg veel van hem leer en hij zei dat hij heel veel van mij leert. Nou, dat is nog eens een compliment! Toen ik wegging blies hij me een kus toe… :)

Nu ik zo hard aan het werk ben en de documenten zich opstapelen op mijn bureau, ga ik me steeds meer irriteren aan de rondhangende mensen hier. Zelfs simpele opdrachten als het zoeken van een paar folders om mijn administratie in te ordenen zijn teveel gevraagd! Grrrr… En ook mijn collega van de Youth Division wilde geen input geven voor de strategie, want hij werkt niet onder tijdsdruk. Uhhh, dat is niet mijn probleem! Dan geef je geen input… Tja, ze vinden in ieder geval dat ik heel hard werk en ik werd aan het einde van de week zelfs door mijn collega Deen bedankt voor het harde werken. :)

Verder heb ik de afgelopen week dus vooral hard gewerkt. Maandagavond lekker vroeg gaan slapen, dinsdagavond getennist met mijn nieuwe – en blijkaar super de luxe – racket, woensdag heb ik voor Beth en Audrey gekookt, donderdag ben ik bij een collega op visite geweest, vrijdag hadden we een VSO bring your own feestje en zaterdag heb ik lekker gelezen, film gekeken, de was gedaan, wat opgeruimd en gerommeld thuis en ook weer vroeg mijn bed ingedoken. En vandaag dus gezeild… :)

Volgens mij is dit wel wat ik te vertellen heb deze week… een korte blog dit keer. Eens kijken of het internet een beetje meewerkt en dan ga ik nog lekker even een boekje lezen en duik ik mijn bedje in!

Liefs,
Hilda