Restless
Door: Hilda Alberda
Blijf op de hoogte en volg Hilda
06 Februari 2012 | Sierra Leone, Freetown
Maandagochtend iets na 10en werd ik voor de poort van het Restless Development hoofdkantoor in Sierra Leone opgevangen door Mohamed die speciaal voor mij een prachtig pak aan had getrokken. Ik moest even buiten wachten en toen ik naar binnen mocht stond het hele team in een grote kring en werd ik verwelkomd met de Restless jel. Daarna kreeg ik van de stagiair een fles koud water overhandigd als symbolisch welkom – water is het eerste waar je mee in aanraking komt bij je geboorte. Daarna ging de groep rond en stelde iedereen zich voor, waarna ik mij voorstelde en ze nog één keer de Restless jel deden… Wat een geweldig welkom!
Na het welkom werd ik door Fatima, de receptioniste, rondgeleid door het kantoor. Ze hebben het net helemaal geverfd en opnieuw ingedeeld. De muren zijn wit en er staan kreten als misunderstood en undeveloped (met respectievelijk mis en un doorgehaald) in de zwarte Restless letters op de muur. Het pand heeft één verdieping en grenst aan de voorkant aan een redelijk nette straat en aan de achterkant aan een krottenwijk. Ik deel een kantoor op de eerste verdieping met Mohamed en James, de twee andere programma managers.
Na de rondleiding hadden we een korte Management Committee (de Country Director, Finance manager, Fundraising and communications manager, Programme Managers, inclusief de MR&D manager en vanaf maart de Senior Manager) meeting en hebben we het programma van mijn introductie doorgenomen. De eerste week stonden er vooral briefings van verschillende collega’s op het programma, maar ook al een afspraak met DFID (de Engelse overheids ontwikkelings organisatie en onze grootste donor), een bezoek aan het RD Youth Information Center in Fourahbay College, de universiteit van Freetown en twee brainstormsessies met een consultant van RD Internationaal.
Al met al heb ik een super leuke week gehad! Tot nu toe voldoet het aan al mijn verwachtingen: het is een super jonge en dynamische organisatie en ze leven hun visie, wat betekent dat jongeren echt het middelpunt van hun werk zijn en bij alles worden betrokken. Dat zie je bijvoorbeeld ook aan het personeelsbestand: naast drie blanke vrouwen als managers en country director, de nieuwe Keniaanse mannelijke senior manager, komen de rest van mijn collega’s uit Sierra Leone en zijn het op één SLe vrouw als finance manager, de receptioniste, de security guard, allemaal jonge mannen die bijna allemaal begonnen zijn als volunteer voor Restless. Een ontzettend leuke groep mensen. Deels doordat ze me zo hartelijk hebben ontvangen en allemaal blij zijn dat ik nu hun collega ben en deels doordat ik de meeste al kende, voel ik me eigenlijk al helemaal thuis.
Het programma dat ik overneem is het Youth Empowerment Programma, wat 2/3 van het budget van Restless beslaat. Na ruim 5 jaar volledig door DFID te zijn gefinancierd, wordt het budget van DFID waarschijnlijk verlaagd, dat betekent dat er andere aanvullende fondsen moeten worden gezocht en dat er sowieso veranderingen in het programma en de bezetting zullen plaatsvinden. Ik ben onder andere aangenomen om deze veranderingen in goede banen te leiden. Ondanks dat het opzetten van projecten en het bouwen van structuren iets is waar ik goed in ben, is het best een uitdaging om in deze tijd het programma over te nemen! Ik heb er wel erg veel zin in! Ik weet nu al dat ik hier ontzettend veel ga leren, wat ik echt leuk vind. Zo had ik deze week een eerste introductie in performance management en moet ik volgende week al de eerste performance management meetings houden met ‘mijn regionale coordinatoren’. Best spannend! Ook ben ik dus onderdeel van het Management Committee dat alle strategische beslissingen neemt voor RD SL. Het is erg leuk om daarover mee te kunnen denken. Al met al is het een geweldige nieuwe kans en, al weet ik dat ik het aankan, moet ik alleen nog even wennen aan mijn nieuwe positie als manager. :)
Morgenochtend hebben we een afspraak met Unicef over mijn programma en daarna vertrekken we naar Bo, waar ik de regionale coordinatoren ga ontmoeten en onder andere een deel van het selectie proces van nieuwe vrijwilligers zal bijwonen. Vrijdagmiddag komen we weer terug naar Freetown.
Het leuke is dat ik met mijn nieuwe baan en huis ook meteen nieuwe energie heb! Ook dit weekend ben ik weer wezen stappen, wat erg gezellig was. Vrijdag ben ik met een aantal VSOers uitgeweest en zijn we uiteindelijk weer in O-Bar beland, een hippe nieuwe bar aan het strand, vol Libanesen en expats. Zaterdag ben ik met een Libanese vriend uiteten geweest en daarna zijn we naar een feestje op de dak van een appartementen complex geweest. Super de luxe: rond het zwembad, prachtige versieringen, eten en drinken in overvloed, prachtig geklede Libanese dames en afwisselend Westerse, Sierra Leoonse en Arabische muziek. :)
Maar ondanks mijn geweldige nieuwe baan en huis en alle feestjes gaat het gewone leven in SL natuurlijk gewoon door. Zo kwam ik donderdag thuis en vertelde één van onze security guards dat zijn 4 jaar oude zoontje was overleden, aan de mazelen… Zijn zoontje was in Makeni en hij had geen geld voor transport. Als security guard verdient hij 150.000 Leones (bijna 10 Euro) per maand en hij zou zijn salaris pas over twee weken krijgen. Het blijft altijd een dillema; geld geven. Er wordt hier zoveel om geld gevraagd en in principe geef ik geen geld, helemaal niet aan bedelaars. Maar, zo nu en dan maak ik een uitzondering voor collega’s en andere bekenden. Zelfs met mijn VSO salaris verdiende ik vele malen meer dan mijn collega’s, zelfs die in hogere functies. Wel maak ik duidelijk dat het geen gewoonte moet zijn, maar als er echt iets is en ik geloof het verhaal dan wil ik wel geld geven. Ook nu heb ik hem 20.000 gegeven voor transport. Hij was erg dankbaar. Tja… de mazelen!
Dat was het wel… in Nederland is het nu blijkbaar wit en koud en hier gaan we de hete maanden in… Net kwam Laura langs en hebben we even zitten kletsen. Vanmiddag ga ik met Floor wat drinken, zij gaat helaas vanavond terug naar Nederland. Daarna ga ik met Cathrin en Thea (Country Director en Fundraising en Communications manager van RD) en de nieuwe Senior Manager uiteten. Vandaag waren we namelijk vrij omdat het zaterdag de verjaardag van de profeet (Mohamed) was. De Islamitische feestdagen worden vaak pas een aantal dagen van te voren bekend gemaakt, aangezien ze afhangen van de stand van de maan. Aangezien de feestdag in het weekend valt hebben we nu dus maandag vrij. :)
Liefs,
Hilda
Na het welkom werd ik door Fatima, de receptioniste, rondgeleid door het kantoor. Ze hebben het net helemaal geverfd en opnieuw ingedeeld. De muren zijn wit en er staan kreten als misunderstood en undeveloped (met respectievelijk mis en un doorgehaald) in de zwarte Restless letters op de muur. Het pand heeft één verdieping en grenst aan de voorkant aan een redelijk nette straat en aan de achterkant aan een krottenwijk. Ik deel een kantoor op de eerste verdieping met Mohamed en James, de twee andere programma managers.
Na de rondleiding hadden we een korte Management Committee (de Country Director, Finance manager, Fundraising and communications manager, Programme Managers, inclusief de MR&D manager en vanaf maart de Senior Manager) meeting en hebben we het programma van mijn introductie doorgenomen. De eerste week stonden er vooral briefings van verschillende collega’s op het programma, maar ook al een afspraak met DFID (de Engelse overheids ontwikkelings organisatie en onze grootste donor), een bezoek aan het RD Youth Information Center in Fourahbay College, de universiteit van Freetown en twee brainstormsessies met een consultant van RD Internationaal.
Al met al heb ik een super leuke week gehad! Tot nu toe voldoet het aan al mijn verwachtingen: het is een super jonge en dynamische organisatie en ze leven hun visie, wat betekent dat jongeren echt het middelpunt van hun werk zijn en bij alles worden betrokken. Dat zie je bijvoorbeeld ook aan het personeelsbestand: naast drie blanke vrouwen als managers en country director, de nieuwe Keniaanse mannelijke senior manager, komen de rest van mijn collega’s uit Sierra Leone en zijn het op één SLe vrouw als finance manager, de receptioniste, de security guard, allemaal jonge mannen die bijna allemaal begonnen zijn als volunteer voor Restless. Een ontzettend leuke groep mensen. Deels doordat ze me zo hartelijk hebben ontvangen en allemaal blij zijn dat ik nu hun collega ben en deels doordat ik de meeste al kende, voel ik me eigenlijk al helemaal thuis.
Het programma dat ik overneem is het Youth Empowerment Programma, wat 2/3 van het budget van Restless beslaat. Na ruim 5 jaar volledig door DFID te zijn gefinancierd, wordt het budget van DFID waarschijnlijk verlaagd, dat betekent dat er andere aanvullende fondsen moeten worden gezocht en dat er sowieso veranderingen in het programma en de bezetting zullen plaatsvinden. Ik ben onder andere aangenomen om deze veranderingen in goede banen te leiden. Ondanks dat het opzetten van projecten en het bouwen van structuren iets is waar ik goed in ben, is het best een uitdaging om in deze tijd het programma over te nemen! Ik heb er wel erg veel zin in! Ik weet nu al dat ik hier ontzettend veel ga leren, wat ik echt leuk vind. Zo had ik deze week een eerste introductie in performance management en moet ik volgende week al de eerste performance management meetings houden met ‘mijn regionale coordinatoren’. Best spannend! Ook ben ik dus onderdeel van het Management Committee dat alle strategische beslissingen neemt voor RD SL. Het is erg leuk om daarover mee te kunnen denken. Al met al is het een geweldige nieuwe kans en, al weet ik dat ik het aankan, moet ik alleen nog even wennen aan mijn nieuwe positie als manager. :)
Morgenochtend hebben we een afspraak met Unicef over mijn programma en daarna vertrekken we naar Bo, waar ik de regionale coordinatoren ga ontmoeten en onder andere een deel van het selectie proces van nieuwe vrijwilligers zal bijwonen. Vrijdagmiddag komen we weer terug naar Freetown.
Het leuke is dat ik met mijn nieuwe baan en huis ook meteen nieuwe energie heb! Ook dit weekend ben ik weer wezen stappen, wat erg gezellig was. Vrijdag ben ik met een aantal VSOers uitgeweest en zijn we uiteindelijk weer in O-Bar beland, een hippe nieuwe bar aan het strand, vol Libanesen en expats. Zaterdag ben ik met een Libanese vriend uiteten geweest en daarna zijn we naar een feestje op de dak van een appartementen complex geweest. Super de luxe: rond het zwembad, prachtige versieringen, eten en drinken in overvloed, prachtig geklede Libanese dames en afwisselend Westerse, Sierra Leoonse en Arabische muziek. :)
Maar ondanks mijn geweldige nieuwe baan en huis en alle feestjes gaat het gewone leven in SL natuurlijk gewoon door. Zo kwam ik donderdag thuis en vertelde één van onze security guards dat zijn 4 jaar oude zoontje was overleden, aan de mazelen… Zijn zoontje was in Makeni en hij had geen geld voor transport. Als security guard verdient hij 150.000 Leones (bijna 10 Euro) per maand en hij zou zijn salaris pas over twee weken krijgen. Het blijft altijd een dillema; geld geven. Er wordt hier zoveel om geld gevraagd en in principe geef ik geen geld, helemaal niet aan bedelaars. Maar, zo nu en dan maak ik een uitzondering voor collega’s en andere bekenden. Zelfs met mijn VSO salaris verdiende ik vele malen meer dan mijn collega’s, zelfs die in hogere functies. Wel maak ik duidelijk dat het geen gewoonte moet zijn, maar als er echt iets is en ik geloof het verhaal dan wil ik wel geld geven. Ook nu heb ik hem 20.000 gegeven voor transport. Hij was erg dankbaar. Tja… de mazelen!
Dat was het wel… in Nederland is het nu blijkbaar wit en koud en hier gaan we de hete maanden in… Net kwam Laura langs en hebben we even zitten kletsen. Vanmiddag ga ik met Floor wat drinken, zij gaat helaas vanavond terug naar Nederland. Daarna ga ik met Cathrin en Thea (Country Director en Fundraising en Communications manager van RD) en de nieuwe Senior Manager uiteten. Vandaag waren we namelijk vrij omdat het zaterdag de verjaardag van de profeet (Mohamed) was. De Islamitische feestdagen worden vaak pas een aantal dagen van te voren bekend gemaakt, aangezien ze afhangen van de stand van de maan. Aangezien de feestdag in het weekend valt hebben we nu dus maandag vrij. :)
Liefs,
Hilda
-
06 Februari 2012 - 18:51
Jacobine:
lieve Hilda, veel plezier in het binnenland! liefs, MaMa -
06 Februari 2012 - 21:01
Eline:
Hee Hil,
Wow dat is nog eens een welkom zeg! En wat wat heerlijk dat je weer nieuwe energie hebt, je op je plek voelt en zo'n goede eerste week had. Ziet er goed uit! Bij mij ook ok, ze stonden niet in een kringetje te wachten maar voel me wel welkom. Er wordt nogal wat van me verwacht, en ik doe maar gewoon m'n best :-).. Nu lekker m'n bedje in.. Veel goeds daar!
xx -
09 Februari 2012 - 07:50
Sheila:
Wat een mooie ontvangst;dat belooft wat voor de toekomst!
