Campagne tijd

Het is alweer even geleden dat ik een blog heb geschreven. Na een tijd heel hard gewerkt te hebben om mijn nieuwe programma’s op te starten, het afgelopen financiele jaar af te sluiten en het komende voor te bereiden (dat begint bij ons op 1 oktober), kon ik het de afgelopen maand wat rustiger aan doen. Helaas werd ik meteen ziek en moest ik echt even de tijd nemen om daarvan te herstellen. Ondanks dat er altijd nog genoeg (teveel) te doen is op mijn werk, kan ik nu ongeveer mijn normale uren draaien en geniet ik ervan om het even wat rustiger aan te doen en alles wat ik heb meegemaakt en geleerd de afgelopen maanden te verwerken.

Inmiddels ben ik alweer ruim een jaar en 9 maanden in Sierra Leone. De tijd vliegt voorbij. Ik geniet nog steeds erg van mijn werk, het geeft me zoveel voldoening. Restless Development blijft een heerlijke organisatie; het is heerlijk om met al die jonge, dynamische en toegewijde mensen te mogen werken. Dit komt altijd het best naar voren tijdens bijeenkomsten, zoals onze Staff Quarterly Workshop van vorige week. Ditmaal was de workshop in Freetown en reisden onze collega’s uit het hele land naar de hoofdstad. De drie daagse workshop was zoals gewoonlijk volgepland met trainingen voor onze medewerkers, zoals financien, people en performance en veiligheid. De workshop begon zoals gewoonlijk met een intro van de country director waarna de verschillende units (afdelingen) een korte presentatie gaven over hun werkzaamheden/programma’s. Ik had dit keer drie van mijn Field Officers van de drie verschillende programma’s die ik manage gevraagd om elk de hoogtepunten, uitdagingen en vooruitblik van hun programme te presenteren. Ik heb ze niet alleen laten presenteren, maar ook zelf de presentatie laten voorbereiden. Helaas kon ik zelf niet bij de presentaties zijn, aangezien ik een UNICEF verslag moest afmaken, maar van de feedback begreep ik dat ze het erg waardeerden dat ik ze die verantwoordelijkheid had gegeven.
Naast alle informatieve trainingen heb ik een leiderschapstraining gegeven naar aanleiding van de training die het Management Team van KPMG had gekregen. Ik heb ze hun sterke eigenschappen laten opschrijven en hun leerpunten en daarna feedback laten geven aan drie anderen. Als laatste heb ik ze hun eigen input en die van anderen laten verwerken in een eigen ‘merk’, waarna ze zichzelf aan de hand daarvan moesten presenteren. Het was een groot succes! Als Westerlingen zijn wij er zo aan gewend om dergelijke trainingen te doen, maar voor onze lokale staf is dit nieuw. Ze vonden het erg vernieuwend om over zichzelf na te denken en ook de feedback van anderen te krijgen.
Naast alle trainingen was er ook tijd voor alle medewerkers om hun programma op een creatieve manier te presenteren. Na 5 jaar voornamelijk door DFID gefinancierd te worden en twee grote programma’s te runnen, hebben we nu financiering van verschillende donoren en dus ook een groot aantal nieuwe programma’s. Op deze manier werd iedereen op de hoogte gebracht van de inhoud van de andere programma’s. Mijn drie programma’s werden op een super creatieve manier gepresenteerd, als het lukt zal ik wat foto’s uploaden. Het grootste programma, gefinancierd door UNFPA, werd door de 8 Field Officers geprensteerd doormiddel van een lied en rap. Dat draaien ze dan in 15 minuten in elkaar, echt super! Het UNICEF programma (vergelijkbaar met het voorgaande: ons Volunteer Peer Educator programma) werd gepresenteerd aan de hand van een toneelstuk. Ons nieuwe Multisectorale Programma werd gepresenteerd aan de hand van een modeshow, waarbij de modellen de hoogtepunten van het programma ‘droegen’ (op flip charts en papier geschreven).

Naast de Staff Workshop waren er nog een aantal andere hoogtepunten qua werk. Zo ben ik vrijdag 12 oktober met Thomas, onze Senior Manager, en Julian, onze acting Financiele Manager, op een eendaagse fieldtrip geweest. Ik had behoefte om er even uit te zijn, maar wilde geen dagen op pad zijn. Sinds dit jaar hebben we ook communities in Western Rural Area, de omgeving van Freetown. Bovendien werken onze drama interns voor het Multisectorale Programma ook in dat district. Een mooie gelegenheid voor een fieldtrip. We vertrokken ’s ochtends vroeg richting Tokeh, een dorpje langs de kust, waar we het door onze Volunteers geregelde bezoek van studenten aan de lokale health clinic konden bijwonen. Zo’n 30 jongeren verzamelden zich in de kleine ruimte van de kliniek, waar de zuster voorlichtingen gaf over HIV/AIDS, SOA’s en zwangerschap. We doen dit om de drempel te verlagen voor de jongeren om de kliniek te bezoeken, maar het personeel van de kliniek dichter bij jongeren te brengen.
Na Tokeh reden we door naar York, waar we een les over Teenage Pregnancy bijwoonden in de lokale school. Natuurlijk moesten we eerst even met de directeur praten, waarna onze VPEs (onze vrijwilligers) ons meenamen naar het lokaal waar ze les zouden geven. Het is altijd erg leuk om de VPEs in actie te zien. Julian vond het geweldig en gaf aan dat dit de eerste keer in zijn leven was dat hij een les omtrent sexuele voorlichting kreeg in school.
Onze volgende stop was Tombo Carpark, waar onze drama interns hun werk deden. Deze jongeren zijn door ons getraind om doormiddel van liedjes en toneelstukjes voorlichtingen te geven over HIV/AIDS, SOA’s en zwangerschap/ family planning. Het is altijd erg leuk om ze aan het werk te zien en het is geweldig hoeveel mensen er op hun voorstelling afkomen. Na de voorstellingen proberen ze het publiek erbij te betrekken en ze hun feedback te laten geven op het toneelstuk. Het is leuk om te zien hoe mensen reageren en hoe serieus ze met de onderwerpen omgaan.
Na een lunch in één van de restaurantjes in Waterloo zijn we nog naar het Business Development Center gegaan dat door mijn collega Programma Manager is opgezet. Daar werden zo’n 25 jongeren getraind in het opzetten van hun eigen bedrijf. Ook kunnen jongeren binnenlopen voor advies en worden er kleine leningen verstrekt voor het opzetten van hun bedrijf. Een hele nieuwe uitdaging voor Restless.
Hierna reden we weer terug naar Freetown. Het was echt een succesvolle dag. Julian, onze Finance Manager was helemaal enthousiast en zei dat dit de mooiste dag sinds tijden was. Ook Thomas was erg onder de indruk.

Ook hadden we de afgelopen week drie District Dialogue Forums in de drie districten waar we ons Multisectorale Programma implementeren. Het doel van dit programma is om de krachten van verschillende Ministeries, NGOs en andere partners te bundelen en hun werk beter te coordineren, zodat we gezamenlijk naar hetzelfde doel streven. UNFPA heeft Restless gevraagd om dit te coordineren. De Forums waren een soort van kick-off, waarbij we samen met onder andere jongeren, NGO’s, jongeren organisaties, community stakeholders een actie plan hebben opgesteld. Ik heb de dag in Wester Rural Area bijgewoond en het was een groots succes! De dag werd ook gebruikt om onze campagne YES! Salone te promoten. Dit is de naam waaronder we onze outreach activiteiten doen voor het Multisectorale Programma.

Ondertussen zitten we niet stil wat betreft het aantrekken van nieuwe fondsen. Zo heb ik meegeschreven (o.a. het budget opgesteld) voor een nieuw livelihoods programma dat door UNFPA gefinancierd gaat worden. Het lijkt erop dat ik het ga managen. Ook waren Thomas en ik donderdag bij UNICEF die aangaven dat ze graag met ons willen werken aan een voorstel voor een nieuw programme in Kailahun, één van de meest afgelegen districten. Daarnaast zal ik de komende maand twee nieuwe medewerkers aan nemen, waarvan één de verlenging van ons UNICEF programma gaat coordineren vanuit Kono (district). Nu ik midden in de budgetten en financien zit – ik heb steeds meer verantwoordelijkheid gekregen/ op me genomen voor de programma financien – ontdekte ik met de hulp van UNICEF dat er nog een aanzienlijk bedrag beschikbaar is voor ons. Ik heb een budget opgesteld en naar aanleiding daarvan heeft UNICEF een verlenging van drie maanden toegezegd!

Gelukkig bestaat mijn leven hier niet alleen uit werk. Het regen seizoen komt aan zijn einde en de afgelopen weekenden ben ik minimaal één dag naar het strand geweest. Het is echt heerlijk! Zon, zee, strand…! We gaan meestal naar een strand dat redelijk dichtbij Freetown is, ideaal! Er zijn altijd wel bekenden op het strand, dus dat is gezellig. Dit weekend is een lang weekend vanwege Eid, een Islamitische feestdag. We gaan vanmiddag naar het strand en blijven daar lekker een nachtje slapen!
Gisteren waren we door Nargis, die Moslim is, uitgenodigd voor een Eid lunch. Dat was erg gezellig en bovendien was er heerlijk eten! Zulke feestjes zijn altijd heerlijk; iedereen neemt iets mee, waardoor er allemaal verschillende gerechten op tafel staan en je – in tegenstelling tot het dagelijkse dieet in Sierra Leone –allemaal verschillende smaken op je bord hebt. Ik had het toetje – appel crumble met vanille ijs voorbereid.
Ja, het eten hier blijft een uitdaging. Ik probeer nu wat vaker mijn eigen lunch mee te nemen – meestal het eten van de dag ervoor. Het is verrassend hoe goed de meeste gerechten koud smaken!  Als ontbijt eet ik nog steds elke morgen yoghurt, fruit en muesli. Helaas is het mango seizoen over en eet ik nu meestal bananen, papaya en appels (de laatste geimporteerd, vaak uit Nederland – en zo’n 50 cent per stuk). Het vinden van yoghurt kan nog een hele zoektocht zijn, maar de supermarkt aan het einde van mijn straat heeft nu speciaal een order voor mij geplaatst! Boodschappen doen blijft een uitdaging, vooral als je specifieke dingen moet hebben. Zo ben ik gisteren twee supermarkten en de markt afgegaan voor de ingredienten van mijn appel crumble.
Halverwege de ochtend laat ik de security guard meestal twee gekookte eieren voor me halen die ik als snack eet. Soms eet ik wat van de casava leaves die mijn collega halverwege de middag als lunch eet. ’s Avonds probeer ik iets creatiefs in elkaar te draaien met de beperkte verse ingredienten die hier beschikbaar zijn.

Verder zijn er zoals altijd veel feestjes en ook ga ik nog steeds trouw elke zaterdagochtend naar waterpolo en doe ik op dinsdagavond nog steeds African dance.

Al met al heb ik het hier nog steeds prima naar mijn zin. Zoals het er nu uitziet ga ik mijn contract eind januari verlengen en kom ik in april naar Nederland voor vakantie. Aangezien de kou me tegenstaat ga ik waarschijnlijk ergens in West Afrika op vakantie in december. Het lijkt me leuk om wat meer van de omgeving te zien nu ik hier ben.

En dan vergeet ik bijna om iets te schrijven naar aanleiding van de titel van mijn verslag. Het is inmiddels campagne tijd en de overheid ligt zo goed als stil. Het parlement is niet meer actief en Ministers zijn nu vooral bezig met het voeren van campagne. Omstebeurt is er een dag voor de grote politieke partijen (APC, die nu aan de macht is en SLPP, de oppositie) om campagne te voeren. Dit houdt in dat het land op deze dagen of rood (APC) of groen (SLPP) ziet. Aangezien de aanhang van APC een stuk groter is in Freetown, zijn vooral de APC dagen overweldigend. Campagne voeren is hier iets heel anders dan in Nederland. Het komt meer neer op feestvieren: trek iets roods of groens aan, loop achter een auto met een flinke geluidsinstallatie aan en dans!
Het aanhangen van politieke partijen wordt in Sierra Leone vooral naar afkomst bepaald. Het noorden, de Temne, zijn voornamelijk aanhangers van de APC. Het zuiden, de Mende, zijn aanhangers van SLPP. Daarnaast zijn er een aantal hotspots waar beide partijen een aanzienlijke aanhang hebben. Maar, campagne voeren heeft niet altijd iets met het aanhangen van een partij te maken. Er wordt door de betreffende partij vaak geld en drank verstrekt, waardoor mensen de ene dag feestvieren voor de APC en de andere dag voor SLPP. Op de eerste campagne dag zijn er helaas al 5 doden gevallen, naar horen zeggen allemaal dronken okada drivers. Dat betekent niet dat er geen fanatieke aanhangers zijn van beide partijen. Er is tot nu toe één dode gevallen in Freetown door een steekpartij tussen aanhangers van verschillende partijen.
Zoals alle NGOs houdt Restless zich ver van de politiek. Wel hebben we onderzoek gedaan naar de ideeen en meningen van jongeren over de verkiezingen en politiek – gaan ze stemmen, waar baseren ze hun stem op, etc. Dit is in de vorm van een Youth Manifesto gepresenteerd en is goed ontvangen.
Verder vertrekken mijn VPEs dit weekend van hun placements naar huis, het risico om al die jongen mensen in voor hun onbekende communities te laten zijn is te groot. Bovendien willen we natuurlijk wel dat ze gaan stemmen. In januari verzamelen we ze eerst voor een training, waarna ze terug gaan naar hun placements.
Het is bijzonder om verkiezingen mee te maken in een land als dit. Langzamerhand druppelen de internationale election watch – teams het land binnen. De EU is ook aanwezig. Wanneer deze verkiezingen volgens de internationale maatstaven verlopen, zal Sierra Leone niet langer als een gefaalde staat worden gezien. Dit heeft een hele grote impact op het land, voornamelijk om de positie in de internationale markt.

Later vast meer over de verkiezingen.
Hilda